Anoreksja

Jak osoby z anoreksją postrzegają siebie:

Kobiety częściej niż mężczyźni padają ofiarami zaburzeń odżywiania się. Choroba zazwyczaj zaczyna się niewinnie- od zwykłego odchudzania się, dlatego też jej symptomy są praktycznie niezauważalne nawet dla osób z najbliższego otoczenia. Najbardziej podatne na zachorowanie są dwie kategorie ludzi: osoby niezauważane i pomijane w swoim środowisku, które sądzą, że dzięki zmianie wyglądu (schudnięciu) zyskają popularność i uznanie, oraz perfekcjoniści uchodzący niemal za ideał, chcący zareagować przeciwko zbyt wygórowanym oczekiwaniom otoczenia, pokazując sobie i reszcie świata, że jest coś, nad czym można mieć pełną kontrolę-własne ciało.
Z czasem, gdy odchudzanie nie przynosi spodziewanych, natychmiastowych rezultatów, przeradza się w obsesję. Osoba chora stopniowo ogranicza ilość spożywanych pokarmów, uprawia jakiś wyczerpujący sport oraz wykazuje pedantyczne wręcz podejście do posiłków- wszystko jest skrupulatnie odmierzane, dzielone i spożywane w bardzo wolnym tempie.
Nieleczona anoreksja prowadzi do poważnego osłabienia organizmu - narządy, bez odpowiedniej dawki witamin i budulca, nie są w stanie poprawnie funkcjonować, pojawia się anemia, poważne osłabienie serca. Anoreksja jest chorobą śmiertelną. Kończy się śmiercią z wycieńczenia, ustaniem akcji serca, zawałem serca, bądź samobójstwem. W najlepszym wypadku dochodzi jedynie do zachwiania funkcji życiowych, skrajnego wycieńczenia, zaniku menstruacji.

Sztuczki stosowane przez anorektyczki, by ukryć chorobę:
1. Nie jedz, gdy patrzą.
2. Staraj się jeść w samotności.
3. Jedz przy kimś tylko wtedy, gdy musisz mieć świadków. Niech myślą, że wszystko jest OK.
4. Jeśli ktoś patrzy jak jesz, udawaj, że naprawdę to robisz. Rozmawiaj dużo podczas jedzenia - odwrócisz w ten sposób uwagę innych. Wstawaj i odchodź od stołu, sprawiaj przy tym wrażenie, jakby coś ważnego właśnie ci się przypomniało...
5. Jeśli podczas jedzenia ktoś cię obserwuje, udawaj, że jesz. Później wypluj jedzenie do kubka, kiedy będziesz "pić".
6. Przesuwaj jedzenie na talerzu, baw się nim. Rozdrabniaj na coraz mniejsze części, bierz na widelec i odkładaj w nieskończoność...
7. Do chowania jedzenia nadają się duże kieszenie, szerokie rękawy... Zależy od inwencji.
8. Zupę można wylać do kubka trzymanego pod stołem, a potem... Ale najlepiej wlać ją z powrotem do garnka.
9. Serwetki, chusteczki, papier śniadaniowy też dają radę.
10. Postaraj się niczego nie połykać. Weź trochę jedzenia w usta (zapamiętaj i określ jego smak, zapach itp.), po czym wypluj je - poczujesz się mniej więcej tak jakbyś rzeczywiście to zjadła, a i ochota na dalsze porcje minie.
11. Krzątaj się po kuchni, kręć się wokół jedzenia, zaglądaj do lodówki itd. Wszyscy będą przekonani, że ciągle jesz i nikt niczego nie zauważy.
12. Często jest tak, że jedynym sposobem na uniknięcie jedzenia jest robienie posiłków dla innych - jeśli nie umiesz gotować - nic straconego: możesz wobec tego zaproponować robienie kanapek dla wszystkich.
13. Absolutnie nie jedz nic po godzinie 19.00! Wieczorem z reguły pojawia się uczucie głodu. Musisz je powstrzymać - to najpoważniejsza próba dla ciebie. Zrób sobie gorącej herbaty i postaraj się wyciszyć, uspokoić.
14. Na imprezach trzymaj się raczej z dala od jedzenia. Nie użalaj się pod wpływem alkoholu nad sobą, ani nie gadaj o żadnej diecie...
15. Kiedy ktoś Cię częstuje, zawsze odmawiaj. Mów stanowczo "nie, dziękuję", a jeśli ten ktoś nalega, przekonaj go, że naprawdę nie jesteś głodna, albo że już jadłaś. Na imprezach bardzo dobrze się sprawdzają "problemy żołądkowe", "głodówka po zatruciu pokarmowym", "wizyta u dentysty", itp. Wszystko zależy od twojej wyobraźni. Nikt nie będzie wmuszał w ciebie jedzenia i alkoholu, a wszyscy będą ci współczuli.
16. Przekonaj innych, że masz alergię na niektóre składniki potraw (np. mak, orzeszki).
17. W ogóle najlepiej unikaj miejsc, w których można zetknąć się z jedzeniem.
18. Mów, że jesteś chora i nie masz apetytu. Proste, ale daje efekty. Organizm potrzebuje swojej energii na walkę z drobnoustrojami zamiast na trawienie i tak dalej...
19. Zawsze miej na ustach błyszczyk. Odzwyczaisz się od podjadania między posiłkami i każdorazowo pomyślisz dwa razy zanim coś weźmiesz do ust, bo będziesz pamiętać o nałożeniu go ponownie.
20. Nie zagryzaj stresów! Kiedy się denerwujesz, nie sięgaj po jedzenie. Wyjdź na chwilę na świeże powietrze, pooddychaj głęboko i poczekaj, aż emocje opadną.
21. Jeśli jesteś bardzo głodna, wyjdź na spacer z psem, by nie znajdować się w pobliżu lodówki. Nie zabieraj ze sobą żadnych pieniędzy.
22. Kiedy wychodzisz z domu, powiedz rodzicom, że zjesz coś na mieście, żeby nie martwili się o ciebie.
23. Nigdy nie wychodź z domu głodna. Napij się chociaż mięty przed wyjściem.
24. Pozostawaj długo poza domem, wtedy unikniesz jedzenia. Możesz pójść po szkole do biblioteki (gdzie jedzenie będzie poza twoim zasięgiem), na zakupy albo odwiedzić przyjaciół.
25. Kładź się wcześnie spać. Wówczas nikt nie będzie w stanie zmusić cię do jedzenia.
26. Wstawaj późno, unikniesz wówczas dużego śniadania. Będziesz musiała w pośpiechu wyjść z domu zabierając tylko coś do przegryzienia na szybko. Poza tym wczesnym rankiem zazwyczaj jest chłodno, dlatego łatwiej skusić się na małe co nieco.
27. Zamiast zjadać śniadanie w domu, zabieraj je ze sobą do szkoły. Możesz wyrzucić je na przystanku autobusowym, albo nakarmić bezdomnego pieska na ulicy.
28. Zacznij prosić o pieniądze na śniadania. Zamiast jedzenia, kup sobie coś fajnego. Jedzenie przecież przygnębia.
29. Zabieraj jedzenie do swojego pokoju.
30. Kolekcjonuj słodycze - nie papierki po nich.
31. Zrób sobie kolczyk na języku - wtedy nie będziesz mogła jeść przez kilka dni.
32. Stosuj jednodniowe głodówki raz w tygodniu.
33. Zamykaj się w pokoju zapewniając, że masz dużo nauki. Potem ćwicz do wieczora.
34. Cały czas staraj się być czymś zajęta, by nie myśleć o jedzeniu
(źródło: Jak ukryć nienawiść do jedzenia)